Σχετικά με τον Μόλυβο
Ο Μόλυβος είναι η τουριστική πρωτεύουσα της Λέσβου αλλά μην το αφήσετε να σας τρομάξει. Είναι ο ελληνικός νησιωτικός τουρισμός στα καλύτερά του με όλα τα καλά χαρακτηριστικά και λίγα από τα κακά και προσελκύει επισκέπτες που είναι ευαίσθητοι στον πολιτισμό και την παράδοση αλλά εξακολουθούν να είναι εκεί για να περάσουν καλά.
Η Μήθυμνα, ή ο Μόλυβος όπως ονομαζόταν κατά τον Μεσαίωνα, είναι πραγματικά μια καταπληκτική πόλη. Όταν περνάτε από την Πέτρα και ακολουθείτε τον παραλιακό δρόμο, είστε πραγματικά απροετοίμαστοι για τη δραματική πρώτη θέα που βλέπετε όταν περάσετε στην τελευταία στροφή. Ευτυχώς υπάρχει ένα μέρος όπου μπορείτε να τα πάρετε όλα μέσα, αντί να ρίξετε κλεφτές ματιές και να θέσετε σε κίνδυνο την οικογένειά σας και όλους τους άλλους στο δρόμο. Η πόλη βρίσκεται σε ένα μικρό βουνό που κορυφώνεται από το δραματικό Κάστρο της Μήθυμνας, που χτίστηκε από τους Βυζαντινούς και ανακαινίστηκε από τους Γαττελούσι, που κατάγονταν από τη Γένοβα και παραχωρήθηκαν το νησί όταν ο Francesco Gattelusi παντρεύτηκε την κόρη του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ιωάννη Παλιολόγο. Το αρχικό κάστρο που αντικατέστησε αυτό, δεν κατακτήθηκε από κανέναν άλλο μετά τον Αχιλλέα κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου. (Τα ερείπια της αρχαίας πόλης της Τροίας βρίσκονται ακριβώς απέναντι από τα στενά μεταξύ Μολύβου και Τουρκίας). Υπάρχουν ακόμα αρχαία ερείπια διάσπαρτα γύρω από την πόλη, συμπεριλαμβανομένων εντυπωσιακών πολυγωνικών τειχών και μερικές γιγάντιες τρύπες όπου οι αρχαιολόγοι άρχισαν την αργή δουλειά τους αφού κάποιος φτωχός τα ανακάλυψε ενώ ανακαίνιζε το σπίτι τους
Η ίδια η πόλη του Μολύβου είναι χτισμένη από πέτρινα σπίτια και καταστήματα που περιβάλλουν το κάστρο και ακολουθούν την ακτή σε ένα από τα πιο γραφικά λιμάνια της Ελλάδας. Καθώς μπαίνει κανείς στο χωριό, σίγουρα υπάρχει μεγάλη τουριστική δραστηριότητα, τουλάχιστον μεγαλύτερη από οπουδήποτε αλλού στο νησί, (αλλά πουθενά κυκλαδίτικες διαστάσεις). Αλλά και όχι τρομακτικοί έφηβοι με μοτοσικλέτες, αυτοί είναι μια πιο εξελιγμένη φυλή, μερικοί από αυτούς φέρουν στην πραγματικότητα βιβλία της Ελληνικής Μυθολογίας και της ιστορίας του νησιού. Νομίζω ότι ένα από τα πράγματα που μου αρέσει στον Μόλυβο είναι ότι οι τουρίστες είναι ενδιαφέροντες. Μπορείτε να καθίσετε με έναν και να κάνετε μια αξιοπρεπή συζήτηση στο πρωινό. Μπορείς να μεθύσεις με ένα και να μάθεις κάτι, γιατί σε αντίθεση με μέρη όπως η Μύκονος, η Ίος και η Σαντορίνη για τα οποία οι άνθρωποι ακούνε από στόμα σε στόμα ή από τον τοπικό ταξιδιωτικό τους πράκτορα, για να μάθεις για τον Μόλυβο, πρέπει τουλάχιστον να ξέρεις να διαβάζεις. Πολλοί από αυτούς τους τουρίστες όχι μόνο ξέρουν να διαβάζουν, αλλά καταβροχθίζουν τη λογοτεχνία στο νησί και επιστρέφουν χρόνο με τον χρόνο, μερικοί από αυτούς αγοράζοντας τελικά ένα σπίτι και εγκαταστάθηκαν εδώ και μάλιστα έγιναν συγγραφείς.
Το λιμάνι είναι το καλύτερο χαρακτηριστικό του Μολύβου κατά τη γνώμη μου. Είναι ένα ψαρολίμανο που λειτουργεί και αν καθίσετε σε ένα από τα καφέ ή τα εστιατόρια το πρωί θα δείτε το δράμα του θαλάσσιου εμπορίου του Μολύβου καθώς ξεφορτώνουν κουτιά με σαρδέλες, σκουμπρί, λακέρδα (είδος τόνου), γόπες, μπαρμπούνια και πολλά άλλα είδη ψαριών σε φορτηγά αναμονής τα οποία τα τρέχουν σε αγορές της Μυτιλήνης ή τα πωλούν σε άλλες πόλεις και χωριά του νησιού. Τα ίδια τα ψαροκάικα έρχονται σε όλα τα μεγέθη, μερικά αρκετά μεγάλα, με πληρώματα από ξένες χώρες, κυρίως από την Αίγυπτο, και μερικά μικρά καΐκια. Υπάρχουν συνήθως μερικά ιστιοφόρα στο λιμάνι και υπάρχει μια παλιά ξύλινη ναυπηγεία που χρησιμοποιείται ακόμα
Υπάρχει μια πέτρινη παραλία και ένα μικρό πάρκο στο Μόλυβο κάτω από το εργοστάσιο του χωριού Ελαιουργείο αλλά αυτό που είναι τώρα το Olive Press Hotel, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ξενοδοχεία του νησιού. Ζώντας στην Αμερική ή σε οποιαδήποτε σύγχρονη βιομηχανική χώρα, μπορεί να είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τη μετατροπή ενός εργοστασίου σε ξενοδοχείο. Αλλά το Olive Press είναι ένα απλό, μεγάλο πέτρινο κτίριο, χωρισμένο σε διαφορετικά δωμάτια με έναν όμορφο κήπο στην αυλή, πισίνα και ένα πολύ ωραίο εστιατόριο ακριβώς πάνω στο νερό. Η παραλία είναι μικρές πέτρες, αλλά μόλις βγείτε λίγα μέτρα, αυτό δίνει τη θέση της σε απαλή άμμο και είναι λίγες οι παραλίες που έχουν τη θέα που έχετε όταν στρίβετε και κοιτάτε τη στεριά. Είναι τόσο όμορφη η θέα της πόλης και του κάστρου που θα διακινδυνεύσετε την πιθανή καταστροφή της φωτογραφικής σας μηχανής για να βγάλετε μια φωτογραφία. (Δεν το ρίσκαρα). Υπάρχουν μερικά καφέ-μπαρ και εστιατόρια σε αυτό το μέρος του χωριού. Δυστυχώς ένα απορριμματοφόρο χτύπησε το ενοικιαζόμενο αυτοκίνητό μου ενώ κοιμόμουν ένα βράδυ. Λόγω αυτής της εμπειρίας θα πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι δεν είναι καλή ιδέα να παρκάρετε στους μικρούς δρόμους του Μολύβου. Υπάρχει ένας χώρος στάθμευσης έξω από το χωριό που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση με τα πόδια από τα περισσότερα ξενοδοχεία και ένα άλλο μέρος πάνω από το λιμάνι που μπορεί να απαιτεί περισσότερο θάρρος από ό,τι πρέπει να μπείτε και να βγείτε επειδή ο δρόμος είναι τόσο απότομος. Οπότε σας προτείνω να αφήσετε το αυτοκίνητό σας στον οικόπεδο έξω από το χωριό και να κάνετε την άσκησή σας περπατώντας μέχρι το λιμάνι. Αν συνεχίσετε να περπατάτε μακριά από το χωριό, το Hotel Delfini βρίσκεται σε μια πολύ ωραία αμμώδη παραλία, μια από τις καλύτερες παραλίες του νησιού στην πραγματικότητα. Στην Ελλάδα δεν μπορείς να είσαι ιδιοκτήτης της παραλίας που σημαίνει ότι ακόμα και όταν ένα ξενοδοχείο βρίσκεται στην παραλία, ο καθένας μπορεί να κολυμπήσει εκεί.
Η ίδια η βόλτα μέσα στο χωριό είναι από αυτές που πρέπει να κάνουν ακόμα και όσοι φοβούνται να περπατήσουν την ανηφόρα. Ο κεντρικός δρόμος του Μολύβου είναι φτιαγμένος από λιθόστρωτη πέτρα και καλύπτεται εξ ολοκλήρου από γλυσίνα που μοιάζει να είναι ανθισμένη ακόμα και όταν δεν θα έπρεπε. Ο δρόμος είναι εντελώς σκιασμένος από αυτά τα απίστευτα αμπέλια και κάνουν το περπάτημα την ημέρα αρκετά υποφερτό, ακόμη και τις πιο ζεστές μέρες. Ίσως όχι τις πιο ζεστές μέρες, αλλά γι' αυτό είναι οι παραλίες. Αν συνεχίσετε προς τα πάνω, θα περάσετε από μουσεία, γκαλερί και τελικά θα καταλήξετε στο κάστρο όπου έχουν συναυλίες το καλοκαίρι μερικών από τους πιο γνωστούς Έλληνες μουσικούς και ακόμη και μερικών διεθνών συγκροτημάτων σε περιοδεία. Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα καταστήματα για όσους είναι εθισμένοι στην αγορά, όπως κοσμηματοπωλεία, μπουτίκ, ζαχαροπλαστεία, καταστήματα φρούτων και λαχανικών και πολλά ωραία εστιατόρια και ουζερί που έχουν θέα στην ακτή και ολόκληρη την κοιλάδα του Μολύβου, καθώς και τα περισσότερα βορειοδυτική Λέσβος
Αν σας αρέσει το κολύμπι και ιδιαίτερα η κολύμβηση με αναπνευστήρα, περπατήστε πέρα από την αποβάθρα και ακολουθήστε τη βραχώδη ακτή μέχρι να βρείτε ένα μέρος που φαίνεται εύκολο να μπείτε στο νερό και το πιο σημαντικό να βγείτε. Αν ψάχνατε για αυτές τις λαμπερές γαλάζιες θάλασσες που σας δείχνουν στους οδηγούς, θα τις βρείτε εδώ και λίγη ιδιωτικότητα. Υπάρχει μια πετρώδης παραλία στην οποία μπορείτε να φτάσετε ακολουθώντας τα παραπάνω μονοπάτια. Προσοχή στους αχινούς που είναι άφθονοι. Εάν πατήσετε το ένα, αφιερώστε χρόνο για να βγάλετε όλα τα μικρά αγκάθια από το πόδι σας, γιατί αν δεν το κάνετε μέχρι την επόμενη μέρα θα πονέσουν σαν διάολος. Μας είπαν ότι αν είναι πολύ βαθιά για να βγουν, τρίψτε την οδοντόκρεμα και αφήστε τη μια νύχτα. Το επόμενο πρωί θα πρέπει να προεξέχει αρκετή σπονδυλική στήλη για να την πιάσετε. Νομίζω ότι λειτουργεί και η κόλλα του Έλμερ. Δεν είναι δηλητηριώδη. Μόνο ένας πόνος. Αν θέλετε να αποφύγετε αυτή την εμπειρία, υπάρχει πάντα η παραλία της πόλης και οι παραλίες στην Εφταλού. Εάν προτιμάτε να έχετε μια παραλία σχετικά χωρίς κόσμο, δοκιμάστε να ακολουθήσετε την ακτή προς την αντίθετη κατεύθυνση μετά την παραλία της πόλης μέχρι να φτάσετε σε μια περιοχή σχετικά απαλλαγμένη από κόσμο που δεν θα ήταν δύσκολο να βρεθεί εκτός εποχής ή τις καθημερινές. Αλλά η παραλία είναι βραχώδης και το να μπαίνεις και να βγαίνεις από το νερό χωρίς παπούτσια νερού είναι μια πρόκληση. Αν συνεχίσετε να περπατάτε, οι πετρώδεις παραλίες δίνουν τελικά τη θέση τους στην άμμο στο ξενοδοχείο Δελφίνι που διαθέτει επίσης ένα ωραίο εστιατόριο και πισίνα.
